De Meren Stad
Door: Brenda
Blijf op de hoogte en volg Brenda
16 Oktober 2011 | India, Udaipur
na de citytour zijn we in het oude centrum gaan eten samen met 3 andere meiden. Erg gezellig. Op de terugweg hoorde we allemaal muziek en zijn we even gaan kijken. we zagen een dansende menigte met daarnaast 3 mannen op een paard. 1 ervan had een bloemengordijn voor zijn ogen het bleek om een bruiloft te gaan. Naast de optocht liepen kinderen met schemerlampen deze waren via een elektradraad met een generator verbonden. De vrouwen droegen prachtige sari's wij moesten meteen met iedereen op de foto.
De vrouwen nodigde ons uit om mee te komen eten. Dan hadden we al gedaan maar we wilde wel een toetje en komen kijken. We werden gewoon meegesleurd om alles te kunnen zien. Als ze ons voorstelde bleek het weer een zus, schoonzus te zijn. Voorbij de poort zat de bruid achter een scherm. Natuurlijk moesten we met haar op de foto. Alle vrouwelijke gasten kwamen haar hand schudden en ik denk feliciteren. Wij werden meegetroond naar de familie. Wel zo'n 1500 mensen. Veel kinderen kwamen om ons heen staan werd wel een beetje benauwend. Sommige knepen ons ook en andere kleineren waren weer bang voor ons en durfde niet dichterbij te komen. Het feest duurde wel tot middernacht maar om 22 uur hadden wij besloten terug te gaan naar het hotel. Eerst wilde ik nog even snel een foto van de bruidschat nemen en de bruidegom.
De Bruidegom zat op een verhoging tussen allemaal mannen. Van een afstand wilde ik een foto nemen maar allerlei mannelijke gasten zeiden dat ik door moest lopen en op het podium plaatsnemen. Zat ik opeens achter de Iman bleek dat ze de huwelijksgelofte aan het afnemen waren. Lekker ongepast maar volgens mij vonden zij het juist weer leuk.
Daarna hebben we afscheid genomen en zijn we naar het hotel terug gelopen. Wat een geweldige ervaring.
De tweede dag in Udaipur hebben we gebruikt om het oude centrum te bekijken. Dit was lopend van ons hotel te doen. We begonnen bij de Jagdish Tempel. Zo als gewoonlijk de schoenen weer uit en rennen maar want de tegels zijn uber heet. De Tempel was ook weer mooi bewerkt met snijwerk maar op een gegeven moment beginnen ze toch wel wat op elkaar te lijken.
Buiten bij het fort haalt iemand ons over om naar zijn art school te komen kijken en we hadden het kunnen weten natuurlijk belandt je dan in hun winkeltje. Waar ik voor het eerst zie dat je een creditkaart kunt gebruiken.
Na de school was het tijd voor het City Palace maar eerst even een verkoelend drankje op het terras ervoor. Je kunt merken dat hier meer toeristen komen want de prijs was gewoon verdriedubbeld van wat we normaal betalen. Bovenop de prijs in de menukaart komt nog belasting dus daarin kun je je nog aardig vergissen.
Na weer afgekoeld te zijn was het tijd voor de binnenkant van het paleis. Het begin was niet zo interessant allemaal schilderijen van slagvelden. Maar daarna kwamen er een paar prachtige kamers. Ze waren hier super dol op spiegels want die hangen echt overal. Het paleis haalt het niet bij het fort van Jodhpur maar was toch wel de moeite waard. Het was af en toe een echt doolhof met al die kleine gangetjes en trapjes.
De rest van de middag luieren we in het hotel. Om half 6 gaan we naar de asram voor een yogales. We hebben mazzel er zijn geen andere toeristen dus krijgen we een privéles. Wat zijn we ook een stijve harken maar volgens de leren zijn we veel soepeler dan Indische vrouwen mede doordat we veel gezonder eten. Na een uurtje zijn we weer helemaal opgeladen en vol energie. We eten een heerlijke pizza in een van de vele rooftop restaurants. Even geen kruiden maar iets verfrissends.
Onze laatste dag in Udaipur bekijken we 's morgens hotels. Een ervan is geweldig. 1 van hun zwembaden staat in de top 4 van de wereld. De kamers kosten hier meer dan 200 euro per nacht. Super geschikt voor je huwelijksreis. Je kunt vanuit het zwembad zo over het meer naar het paleis uitkijken.
's avonds gaan we naar Shashi voor haar beroemde kooklessen. Ze was al jong weduwe en mocht vanwege haar hogere kasten geen schoonmaakbaantjes doen. Stiekem waste ze toch de kleding van toeristen om zo in leven te blijven want haar schoonfamilie was niet erg behulpzaam en dan druk ik me zacht uit. De familie leven hier vaak in haat en nijd, lekker gezellig. Veel mensen hebben hun huwelijkspartner pas op de bruiloft ontmoet en zijn er niet al te blij mee.
Door een tip van een toerist is Shashi kooklessen gaan geven en het gaat goed met haar.
We leren om een basic masala te maken, enkele chutneys, Pakhora, Parantha, Capathi, Naan en nog veel meer daarna moeten we alles opeten wat natuurlijk veel te veel is. We hebben genoeg inspiratie om thuis aan de slag te gaan. Meer informatie op haar website: http://shashicookingclasses.blogspot.com/
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley