Het Paradijs in Egypte

We verlaten Luxor op maandagmorgen om onze laatste dagen aan de Rode Zee door te brengen. Ik kan niet wachten maar eerst moeten we nog zo’n 300 kilometer afleggen. Inmiddels hoeven we dit gedeelte niet meer in colonne af te leggen maar er moet nog wel aangevraagd worden om te vertrekken en daarbij geef je het tijdstip een het aantal personen met nationaliteit door. Voor ons wordt dit gedaan door Osama niet Bin Laden.
Wij kunnen dus ongestoord instappen in ons busje. Onze chauffeur spreekt geen woord Engels. Hij kan nog wel de highlights aanwijzen onderweg en ons duidelijk maken hoe lang we stoppen voor de WC. Meer is ook niet echt nodig maar helaas dus geen gezellig praatje onderweg. We komen diverse slagenbomen en controlehuisjes tegen wat de snelheid er wel wat uit haalt. Geen punt want ik geniet van de omgeving al vindt Tom er geen verandering in zitten ik vind het wonderbaarlijk ruig en daardoor mooi. Oké ik zou er geen uren, dagen moeten doorbrengen maar zo onderweg geweldig.
En dan opeens zien we de Rode Zee. De chauffeur bevestigd het nog even. We hebben dan nog zo’n 50 kilometer te gaan. Overal zie je de flatgebouwen staan aan de kust de andere kant van de weg is leeg. Je voelt het al aan de enigste inkomstenbron lijkt het toerisme te zijn.
We zijn benieuwd wat El Gouna dan te bieden heeft.
Voor we El Gouna in mogen moeten we eerst door een controle slagboom. Het hele dorp is van één Egyptische Tycoon. Heeft hij nog een zoon in de aanbieding?

El Gouna is surreëel het heeft niks met Egypte te maken. We verblijven in het Ali Pasha hotel in de ABU Tig Marina. Het is hier zo westers en schoon. De ene jacht is nog groter dan de andere. Het is een kleurrijk geheel. Prachtige huisjes en bijna alle soorten voedsel is er te krijgen behalve dan het Egyptische.
De hotelkamers zijn fantastisch net als de service. Je krijgt als je een kaartje inlevert een handdoek voor het zwembad of het strand. Als je de handdoek weer in levert krijg je het kaartje weer terug. Dit heb ik nog nooit meegemaakt. Maar ja normaal backpack ik ook en dan is deze luxe ook ongekend.
Tijd om bij te komen. We gaan lekker tot het eind van de middag aan 1 van de 2 zwembaden van het hotel liggen met een leesboek. Daarna heerlijk een ijsje gegeten en de Marine verkent.
’s Avonds bij de Seven Star gegeten. Heerlijke spaghetti zoveel dat ik niet eens mijn bord leeg kreeg en dat is voor mij toch wel een uitzondering. Dit restaurant heeft ook heerlijke chocoladedesserts. Om 20 uur is er live muziek op het plein we strijken bij de koffiebar neer om hiervan te genieten.
De tweede dag komen we niet bij het zwembad weg we zijn super lui. Daar moet de derde dag toch wel even verandering in komen. Dus gaan we met een groep mee snorkelen op de Rode Zee. We gaan in Hurghada aan boord van een boot en zullen vandaag twee plekken aan doen. We zien al vrij snel dolfijnen. Geweldig. De eerste snorkel plek is bij een kaal eilandje. De stroming is hier helaas iets te sterk om echt lekker te snorkelen. Maar ik zie wel vissen die ik nog nooit eerder heb gezien en het koraal is prachtig. Het is hier mooier dan wat ik in Aqaba, Jordanië heb gezien. Vlak voor de 2de stop zien we weer dolfijnen helaas tijdens het snorkelen niet. Het koraal is hier aardig beschadigt maar er is nog genoeg vis te zien en het water is lekker rustig. De dag is voorbij gevlogen. ’s Avonds heerlijk moe en rozig.
Onze laatste dag in El Gouna brengen we door aan het strand. In de namiddag voelen we ons nog wel even verplicht om het centrum van El Gouna te bekijken. Hier stikt het van de toeristenwinkels en verkopers. Wel een leuk pleintje met terrasjes we besluiten toch gezellig aan het water in de Marina te gaan eten. We nodigen Moustafa mijn Egyptische collega uit met mee te gaan. We rijden morgen met hem en een Nederlandse familie mee terug naar Cairo.
Als afsluiting van onze reis proberen we ’s avonds nog even de Shisja uit. Een waterpijp met appeltabak. Grappig om gedaan te hebben maar niet echt mijn ding. Ik ruik de hele nacht door nog appel. Mijn voorkeur ging uit naar de Cocktail met lokale alcohol.
De reis terug naar Cairo is zo’n 485 kilometer. Onderweg is het noodweer het giet en onweer. Het regent hier maar eens in de 10 jaar volgens de gids maar dan is dan vandaag als wij er zijn. We zien veel olieplatforms onderweg dus toerisme is toch niet de enigste inkomstenbron hier. Onze vakantie zit er weer op vannacht vliegen we terug naar Amsterdam.