EEN KIJKJE OVER DE GRENS IN CHINA

Tijdens een bezoek aan Hong Kong kan ik mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en besluit een klein rondje door China te maken. Om te kijken of dit een nieuwe reisbestemming wordt.

Op maandagochtend neem ik vanuit Kowloon de bus naar Guangzhou in China. We moeten lopend de grens over. Tot mijn verbazing rijden we na de grens opeens aan de rechterkant van de weg en niet meer links zoals in Hong Kong. In Guangzhou is net een YHA geopend naast het treinstation. Het duurt even voor ik hem gevonden heb want hij bevindt zich in een luxe hotel. Schijnbaar ben ik de eerste YHA klant want het personeel gaat uit zijn dak. Ik krijg een eigen kamer met tv en thee. Ondertussen lach ik me rot om de prijs die ik ervoor betaal. Aan de overkant van de straat is het busstation en hier koop ik een busticket naar Yangshuo. Het enige dat ik kan lezen is de prijs, datum en de tijd. Dus maar hopen dat we op de juiste bestemming aankomen. De bus gaat pas de volgende avond dus dat geeft me genoeg tijd om Guangzhou te verkennen.

Als eerste breng ik een bezoek aan het Yuexiu park. Veel Chinese zijn hier aan het sporten. Ik zoek de statue of five goaths. Guangzhou wordt ook wel de city of goaths genoemd en heette vroeger in het westen Kanton. Ik bekijk de Six Banyan Pagode en de Quang Xiao Temple en bezoek een voor Chinese begrippen duur museum ´tomb of king Nanyue´ helaas valt deze me een beetje tegen.
Tegen lunchtijd ga ik bij een druk eetstalletje eten. Ik bekijk eerst even hoe de plaatselijke bevolking bestelt want ik ben er inmiddels al achter dat niemand engels begrijpt. Vervolgens geef ik de eigenaar ook vijf Yuan. Uit zijn gebaren begrijp ik dat ik mag aanwijzen wat ik wil eten. Met een enorm bord vol neem ik plaats tussen de Chinese aan een tafeltje en probeer het eten met stokjes onder de knie te krijgen. Na enkele pogingen lukt dit me aardig.
In de middag breng ik een bezoek aan de vismarkt en de Qing Ping markt. Op de Qing Ping markt wordt allerlei groentes en dieren verkocht. Op dit moment is er geen hond te koop want het is te warm voor hond die eten ze alleen in de winter (of dit een geintje is of serieus bedoelt weer ik nog steeds niet). Schijnbaar moet je aan een schildpad zijn pootten trekken om te zien of hij eetbaar is want dat zie ik overal om me heen gebeuren. Ik voel me misselijk worden dus besluit dat ik genoeg gezien heb en ga langzaam aan terug naar het busstation.
De bus naar Yangshuo is een slaapbus. Ik verwachtte een bus met stoelen die naar achter kunnen maar niks is minder waar. Het waren “echte bedden” gebouwd voor Chinese van 1.20M tot 1.50M. Je bed en deken moet je delen met een medereiziger. Dus vouw je maar op voor de komende 10 uur. Het gangpad wordt volgebouwd met fietsen/motors/voedsel en kleding. Ik mis alleen nog de kippen en geiten. De medereizigers zijn erg vriendelijk en blijven uren tegen je praten ook al versta je ze niet en geef je geen antwoord. Onderweg maken we nog een eetstop en leren ze mij het vrouwen en mannen teken voor de wc. De wc is gewoon een goot waar je achter elkaar boven hurkt ondertussen hou je een doekje over je mond en neus voor de stank. Wachten op privacy heeft geen zin. Onderweg stopt de bus in elke stad om mensen in en uit te latten stappen. Om vijf uur maakt een medereiziger mij wakker. We zijn in Quilin. Ik ben zonder dat ik het wist Yangshuo al voorbij gereden. Ik stap hier uit en laat me enorm afzetten door 400% te betalen voor een buskaartje terug naar Yangshuo op dat moment kan het me ook niet veel schellen want ik heb geen zin alleen op een guur station in het donker te staan en eigenlijk kost het ticket dan nog niks.

Yangshuo blijkt een backpackersdorp te zijn. Voelde ik me tot dan toe de enige toerist in het land dan blijkt iedereen zich hier te hebben samengeschoold. Eigenlijk is het niet het echte China want iedereen spreekt hier engels en er is een straatje met terrasjes waar je de laatste films kunt bekijken of kunt proberen toegang op het net te krijgen. Met een leesboek neem ik plaats aan de oever van de Li-rivier. Al snel vraag ik me af of ik de toerist of de attractie ben want geregeld willen er Chinese met mij op de foto.
De volgende dag ga ik met de gids "Esther” en enkele andere toeristen per fiets naar Moon Hill. Onderweg rijden we door rijstvelden en steken we per boot de rivier over. Dichtbij Moon Hill ligt de Buddha Cave. Na overleg besluiten we naar binnen te gaan. De grot heeft geen pad. Je laat je via touwen en ladders afzakken. Af en toe moeten we onder stenen door kruipen. We voelen ons net Indiana Jones. Als we weer buiten staan zitten we van top tot teen onder de modder, maar het was de moeite waard.
De lunch gebruiken we bij Esther thuis. Zij woont aan de voet van Moon Hill. In de huiskamer staat een bank en ligt een enorme berg tabak te drogen. Verder hebben ze alleen een Tv en enkele kleine stoeltjes die wij op de peuterschool gebruiken. Voor het eten wil ik graag nog even naar de wc. Dit blijkt een hok te zijn met een gat en achter het gat een varken. Aangezien ik veel te bang ben dat hij in mijn kont bijt zorg ik ervoor dat ik snel mijn behoefte doe. Na de lunch kunnen we Moon Hill beklimmen maar ik kan de puf niet meer opbrengen en ga op visite bij familie van Esther en laat me rondleiden door de basisschool tot de rest van de groep terug is.We fietsen door het prachtige karstlandschap terug naar Yangshuo.
Mijn laatste dag in Yangshuo maak ik een boottocht over de Li-rivier naar Xing Ping en geniet van de prachtig gevormde bergen.
Van Yangshuo ga ik via Zhuhai naar Macau. Vlak voor Zhuhai worden we wakker gemaakt en komen een aantal militairen de id-kaarten van de Chinese controleren. Naar de mijne wordt niet gevraagd. Als we door Zhuhai heen rijden ziet het er niet echt aantrekkelijk uit dus besluit ik meteen door te reizen naar Macau. De grens is nog gesloten dus blijf ik nog even in de bus slapen.