Eerste indruk van Moskou

Voor dag en dauw zijn Linda en ik vertrokken om onze vlucht naar Moskou te halen. We gaan met Baobab Reizen de 8 daagse Hermitage reis maken. Helaas hebben we geen directe vlucht maar moeten we overstappen op de luchthaven Kopenhagen en daar wat onzinnige uren doorbrengen.
Na aankomst op 1 van de 4 luchthavens van Moskou moeten we natuurlijk eerst ons visum krijgen. De dames achter de loketjes kijken niet al te vriendelijk. Mijn beschermhoesje dat voorheen om mijn paspoort zat heeft wat van zijn kleur achter gelaten op mijn paspoort en ze vraagt dan ook of ik er kauwgum opgesmeerd heb. Doe niet zo moeilijk zet gewoon die stempel. Dat doet ze gelukkig. In de aankomsthal staat onze gids voor Moskou Ludmila Solomatina al op ons te wachten. Nu wachten tot alle 18 deelnemers gearriveerd zijn. Om de tijd te doden duiken we dus maar even met ze alle op de pinautomaat. 1 euro = 39,50 roebel. Verlopig moet 8000 roebel even genoeg zijn.

Als iedereen compleet is gaan we richting ons hotel in noord Moskou. Tijdens de rit van het vliegveld de stad in zul je zeer weinig vertrouwds zien. Vrijwel elke Europese stad, maar ook andere wereldsteden hebben wel iets vertrouwds of bekends, al is het alleen al door beelden uit het nieuws of uit films en tv-series. Doordat Moskou vooral veel enorme brede straten met daaraan gigantische stenen gebouwen heeft doet de stad in het geheel niet denken aan een normale Europese grote stad. Een eerste indruk van de stad geeft me het idee dat ik in de jaren tachtig terug ben beland. Dat gevoel komt in de eerste plaats door de bouwdozen die het beeld bepalen. Het zijn voornamelijk gebouwen opgetrokken uit grauwe steen met veelal kleine ramen. Ons hotel Cosmos ligt aan het VDNKH park. Het is een dorp opzicht, 25 verdiepingen, 3000 bedden met daarnaast alle voorzieningen die je maar kunt bedenken, zwembad, bowling, nachtclub, diverse restaurants, massagesalon, kapsalon noem maar op zo gek kun je het niet bedenken. Naast het hotel is een supermarkt die 24 uur per dag open is, gekker moet het toch niet worden. Wij dumpen onze tassen op de kamer en besluiten voor het eten de stad in te duiken.

Tegenover het hotel is het metrostation we moeten 7 haltes om in een buurt te komen waar we iets kunnen eten heeft Ludmila ons verteld maar eerst in de enorme rij om een kaartje te bemachtigen. Dat gaat een stuk sneller dan in Nederland. De roltrappen zijn enorm lang. De Metro ligt diep onder de grond. Moskouvieten gebruik de tijd op de trap om rustig hun boek/tijdschrift te lezen. Ik word er echter een beetje duizelig van. Het duurt even voordat we het cyrillisch schrift hebben vergeleken met ons kaartje en we dus de juiste metro hebben. In de metro is het daadwerkelijk bij elke halte 1 vinger extra opsteken zodat we weten wanneer we eruit moeten. Het metrosysteem in Moskou is geweldig. De metro rijdt circa 90 km per uur en elke circa 40 seconden komt de volgende je hoeft dus nooit lang te wachten.
Een nieuwe gewaarwording voor ons zijn de kioskjes in de metrohal. Ze hebben een super klein raampje om zeg maar buik hoogte waardoor je de producten die je wilt kopen besteld en betaald. Je praat zeg maar tegen de buik van de verkoopster. Als we boven komen zien we de Mc voor vandaag besluiten we hier meteen naar binnen te rollen we hebben honger en geen puf om verder te zoeken. We komen er al snel achter dat zelfs dan jonge russen geen Engels spreken. Maar met handen en voeten lukt het ons toch 2 menu’s te bemachtigen. De burgers zijn hier echt een stuk kleiner dan bij ons en het drinken is juist weer groter. Het valt al snel op dat niemand hier na afloop zijn eigen dienblad opruimt wij zijn daarop een uitzondering.

Nu nog even de benen strekken. Rond de ingang van de metro hangt veel jongelui met drank. Maar het geeft geen nare sfeer. We wandelen achter de menigte aan een klein donker straatje in. We komen zo op een pleintje met een fontein hier zitten verliefde paartjes en nog meer jongelui te drinken. Om de hoek is een brede voetgangerszone deze leidt naar het Vodootvodny Kanaal. Op de brug over dit kanaal staan allemaal boompjes van sloten. Dit blijkt de liefdesbrug te zijn. Samen met je geliefde hang je hier een slot op en dan gooi je de sleutel in de rivier. Dit brengt eeuwige liefde met zich mee. Wat romantisch! In het park aan de overkant is het een drukte van jewelste. Overal groepjes jongelui. Gezamenlijk aan het drinken, muziek maken, spellen met een tennisbal aan een elastiekje maar het apartse zijn nog wel de groepjes die aan het duelleren zijn met een zwaard. Een op een of in groepjes. De leren kleding met kettinkjes aan broeken, arme en oude gettoblasters vind je hier allemaal weer terug. Samenscholing en openbaar alcohol drinken mag hier schijnbaar zonder problemen. Voor de eerste dag genoeg indrukken opgedaan. Ik denk dat ik het hier wel leuk ga vinden.