Het Rajput Fort van Chittorgarh

Van Udaipur willen we via Chittorgarh naar Jaipur rijden om daar het Rajput Fort van Chittorgarh te bezoeken. Volgens onze chauffeur is dat echt niet mogelijk. Ik stuur mijn klanten op mijn werk ook geregeld via Chittorgarh dus het is wel degelijk mogelijk maar dan zijn we wat langer onderweg. Dus hij mag gewoon via Chittorgarh rijden.

Chittorgarh ligt op 112 km van Udaipur. Het fort is een van de indrukwekkendste van Rajasthan en ligt bovenop een heuvel en torent hoog boven de stad uit, via een km lange weg komen we boven aan. De chauffeur rijdt gewoon voorbij het ticket loket en we zien diverse mensen opspringen en naar ons zwaaien maar hij rijdt stug door. Het museum blijkt gesloten maar volgens de Lonely Planet is dat ook niet echt de moeite waard dus dat vinden we niet erg. We rijden verder tot dat we een grote mensen massa zien. We laten de chauffeur bij de auto achter en gaan een kijkje nemen. We zijn bij de Meerna Tempel aangekomen. Meerabai (1498 –1547 na Chr.) was een aanbidster van Krishna. Ook deze tempel heeft weer hele mooie reliëfen, Het is er enorm druk met Indiërs. Chittorgarh wordt maar mondjesmaat bezocht door westerse toeristen. Des te meer is het verbazend wekkend dat we hier voor de eerste keer sinds we in India bij de tempels souvenirverkopers zien met o.a. ansichtkaarten en boekjes over het fort ook zien we voor het eerst na Delhi stalletjes waar je drinken kunt kopen en bijvoorbeeld pinda en we zijn nu toch al bijna twee weken in India. Dit hadden we veel meer verwacht meestal moet je bij attracties in het buitenland je langs de kraampjes heen wurmen.

Na het bezoek van de tempel geven we bij de chauffeur aan dat we nog niet klaar zijn maar ook het Padimini Paleis willen bezoeken. Ja zegt maar dan moet je wel eerst een kaartje kopen. Is hij daar niet zelf net voorbij gereden? We gaan dus terug naar de ingang van het Fort om een kaartje te kopen. Het is hier enorm druk maar als buitenlander mag je altijd opeens van iedereen voor. Misschien komt dit wel omdat je ook 5x zo veel betaald. Na 100 Ruppee (€ 1,50) betaald te hebben mogen we nu dus weer terug het fort in. Dat een oppervlakte van wel 280ha omvat, je kan er dan ook met de wagen van paleis tot paleis en van tempel tot tempel rijden.

De Sultan van Delhi belegerde het fort in 1303, bezeten als hij was van de schoonheid van de koningin van Chittor, Rani Padmini. Liever nog dan de veroveraars in de ogen te moeten kijken ontnam ze zichzelf het leven, en meer dan 6000 andere vrouwen en kinderen deelden in haar lot. Bij zijn aankomst in het fort liet de Sultan bijgevolg alle tempels en paleizen vernietigen, maar het Padmini Palace, waar hij de koningin voor het eerst zag bleef gespaard in deze grootschalige vernieling. Veel binnen het fort is dan ook veel vervallen maar er heerst een atmosfeer van rust, romantiek en nostalgie.

We beginnen bij de grote vijftiende eeuwse Rana Khumbha's Paleis. Hier bevinden zich allereerst de paarden en olifantenstallen. In dit paleis zou de jauhar van Padmini (zelfmoord in plaats van overgave) hebben plaatsgevonden. In ogen leuk om van het uitzicht te genieten maar niet super interessant. De meeste Indische toeristen en schoolklassen vinden we bij de 'Tower of Victory'. Deze wordt beschouwd als het belangrijkste monument in Chittorgarh. De toren is gebouwd tussen 1440 en 1448 door Rana Kumbha. De toren telt negen verdiepingen. De buitenkant is zeer fijn bewerkt met Hindoeïstische sculpturen van bijzonder hoge kwaliteit. Alle figuren uit de pantheons van Shiva en Vishnu komen er op voor. Het Jaïnisme wordt vertegenwoordigd door een beeld van Padmavati en de Islam door het woord Allah. De toren kan beklommen worden; er zijn 157 treden in een nauwe gang uitgehouwen. We slaan de beklimming over omdat er net een schoolklas naar binnen ging en we ons niet langs hun wilde hoeven wurmen zoals we al in Delhi in de moskee moesten doen. Wel probeer ik een aantal aapjes te fotograferen maar als ze hun lip na me optrekken ga ik er snel vandoor.

Als laatste voor we verder moeten naar Jaipur dat nog 325 km verder is bezoeken we het het Padmini Paleis dat in aan een klein meertje ligt. Voorheen beschikte het paleis over bronzen deuren die het paviljoen afschermde, maar deze werden later afgevoerd naar het Agra Fort. Nu is het een beetje een kale bedoeling. Het meeste indruk op mij heeft de oppervlakte van het Fort op mijn gebouwd. Als je alles om je gemak wilt zien moet je hier echt een dag voor uit trekken maar wij hadden de korte tijd die wij hier hadden niet willen missen.

Rond half 6 komen we in Jaipur aan. Dan wordt het zoeken naar ons hotel. De chauffeur vraagt meerder keren de naam van ons hotel en brengt ons eerst bij een net geopend hotel wat absoluut niet op de naam van ons hotel lijkt en veel te ver buiten de stad ligt. Dus op weg naar de binnenstad. Het is voor hem erg moeilijk te vinden hij blijft maar rondjes rijden. Sommige gebouwen en straten hebben we wel 5x gezien. Als we vragen of hij het hotel niet even wilt bellen voor directies zegt hij ja maar rijdt gewoon door. Bij het volgende verzoek van onze kant ligt het aan het eenrichtingsverkeer. Als we weer hetzelfde plein zien beginnen we toch aardig geïrriteerd te raken. Eindelijk na 2 uur rondjes rijden vind hij toch eindelijk het hotel Bissau Palace. Net voor we de hekken van het hotel doorrijden zien we nog net de tekst: De klant is koning en even Apeldoorn bellen! op een tuc tuc staan. Het blijkt dat 60 % van de gasten in dit hotel uit Nederland komt. Je kunt je ook nooit verstoppen voor ze. we zijn te moe om een restaurant te gaan zoeken dus gaan we genieten van het eten in het hotel. Het was daarmee wel de duurste maaltijd tot nu toe.