Rome - Dag 1 Villa Borghese

Dinsdagavond na het werk snel naar Schiphol om samen met Linda naar Rome te vliegen. We gaan lekker de drukte in Nederland ontlopen tijdens het Oranjefestijn. We hebben ruim 4 dagen de tijd om Rome te verkennen.

Voor die tijd al veel informatie opgezocht via internet waarbij we handig gebruik maken van de gratis reisgids site www.onlibri.nl. Er staan 1 gids van Rome op de site met daarin 4 tours beschreven die we als leidraad gaan gebruiken de komende dagen.

We landen om tegen 23 uur op het vliegveld van Rome rond half 12 gaat de laatste trein. Je denkt geen probleem maar de bagage laat even op zich wachten. Alle loketten zijn al gesloten dus dat wordt in ons Italiaans een kaartje uit de machine trekken. Net op tijd springen we uiteindelijk in de laatste trein. Komen we er achter dat we eigenlijk het kaartje nog hadden moeten afstempelen. We besluiten de domme toerist uit te hangen als we controle krijgen. Gelukkig komt er geen controle. Dus mensen gaan je de komende 2 maanden nog naar Rome wij hebben nog een treinkaartje liggen naar Ostiense.
Op het busstation blijkt dat de laatste bus al geweest is al komt het juiste nummer er wel net aan. De chauffeur vraagt waar we naar toe moeten. Nee de bussen rijden niet meer na middernacht. Waar vinden we dan een taxi. Way to expensive! Stap maar in ik breng jullie wel even. Wat een super service een privé-bus naar het klooster. Ja we slapen in een vrouwenklooster en dit heeft echt niks te maken met onze eventuele angst voor mannen. We gaan voor de locatie en sfeer in dit gebouw. Het 17e eeuwse klooster is nu een vrouwencentrum. Ja er mogen alleen vrouwen in het gebouw eten en slapen je komt er echt geen man tegen al heb ik de kat in de tuin niet omgekeerd. Wil je een indruk krijgen kijk dan even op hun site: http://www.casainternazionaledelledonne.org/foresteria.htm
Na ingecheckt te hebben duiken we meteen ons bed in de rest komt morgen wel.

Dag 1 Rome: Tour 4.

In een slaapzaal komt er van uitslapen niks, tenminste bij mij niet. Maar we gaan er niet om 8 uur uit zoals sommige van onze kamergenoten. We zorgen wel dat we voor 10 uur ontbeten hebben. We hebben in Nederland al voor vandaag kaartjes gereserveerd voor Villa Borghese. Wat later blijkt een prima beslissing te zijn geweest want tot zaterdag was alles uitverkocht. We moeten de kaartjes uiterlijk om half 3 ophalen. Dus onze route wordt daar vandaag op aangepast. We vragen even bij de receptie welke bus we het beste kunnen nemen dit blijkt een klein elektrisch minibusje te zijn. Deze gaat dwars door het toeristische centrum en heeft geen problemen met de keitjes en smalle straatjes. We starten zo maar ergens in de route op de Piazza Colonna met de 42 meter hoge zuil van Marcus Aurelius die in 193 na Chr. is opgericht.

En wat dan beter te doen dan er meteen voor zorgen dat je nog eens terugkeert naar Rome. We gaan een muntje gooien in de Trevi-Fontein. Mijn mond valt open van verbazing is ben sprakeloos. Ik had wel een grote fontein verwacht maar groter en zo enorm indrukwekkend. Dit had ik in mijn dromen echt niet verwacht. De beroemdste en grootste fontein van Rome. De fontein werd ontworpen door Niccolò Silva in 1732. Het duurde maar liefst dertig jaar voordat het kunstwerk was voltooid en Silva zelf heeft dat niet meer meegemaakt. Centraal staat Neptunus, de God van de Zee. Hij staat op een schelp die wordt voortgetrokken door twee paarden die staan voor de onvoorspelbaarheid van de zee: wild en rustig. De fontein werd gevoed door het viaduct Acqua Vergine, met het zachtste en best smakende water van Rome. In 1961 werd het water ondrinkbaar verklaard. Nu wordt het water ververst door elektrische pompen.
Bij de Trevi Fontein is het gebruik om over je schouder een muntje in het water te gooien. Wie dat doet zal ooit terugkeren naar Rome. Als u in Rome de liefde van uw leven wilt ontmoeten, dan moet u er twee muntjes in gooien. En wie drie muntjes in de Trevi Fontein werpt zal trouwen met een Romein! En waar blijven al die munten? Wel, ze worden verzameld door de gemeente Rome en vervolgens aan een goed doel geschonken. Ik kende alleen het gebruik van het eerste muntje en ook dat hebben we nog fout gedaan we hebben hem niet over onze schouder gegooid dus of we ooit terugkeren wie weet!

We lopen verder naar de Spaanse trappen en bekijken onderweg nog enkele kerken zoals de prachtige Santa Maria in Trivio en S. Andrea delle Fratte. Vanaf het Spaanse Plein leiden 138 treden naar de Franse kerk Trinitá dei Monti die werd gebouwd in opdracht van Lodewijk XII. Tussen 1723 en 1726 werden de trappen aangelegd in een uitbundige rococostijl, de opvolger van de barok. De Fransen financierden het geheel en toch worden het de Spaanse trappen genoemd, omdat de Spaanse ambassade zich begin 17e eeuw aan het plein vestigde.
Bij ons bezoek zijn de trappen voorzien van prachtige paarse bloemen. Na een bezoek te hebben gebracht aan de kerk strijken wij ter rustpauze met ons net aangeschafte panini neer op de trappen. Als ik hem al op hem komt er opeens een bewaker aan om Linda te vertellen dat ze niet mag eten op de trappen. Man kijk eens rond iedereen zit hier te eten!

Wat zullen we nu doen we hebben nog wel tijd over zullen we gaan shoppen aan de merknamen te zien hebben we daar absoluut niet de portemonnaie naar. We besluiten om langzaamaan via Piazza del Popolo naar het uitkijkpunt Monte Pinicio te lopen. Op deze heuvel ligt ook in het park de villa Borghese. We willen zeker op tijd zijn voor de kaartjes anders hebben we ze voor niks betaald. Na de kaartjes opgehaald kunnen we nog lekker relaxen in het zonnetje voor we naar binnen mogen.
In de villa Borghese is een kunstgalerie gevestigd waar we de omvangrijke verzameling van de Borgheses gaan bewonderen. Er hangen vele schilderijen van Caravaggio waaronder beroemde als ‘Jongen met de fruitmand’, ‘De Heilige Maagd van Palfreniers’ en ‘Zieke Bacchus’. Daarnaast verzamelden de Borgheses schilderwerken van Rafaël Santi, Antonello da Messina, Peter Paul Rubens en Leonardo da Vinci, beeldhouwwerk van onder andere Bernini en Antonio Canova, en antieke voorwerpen. De beeldengroep ‘Apollo en Daphne’ van Bernini is wereldberoemd. Zoals gewoonlijk val ik vooral voor de prachtige beelden. Foto’s nemen was verboden dus bewijs van hun pracht kan ik jullie niet vertonen. Ik ben niet echt weg van schilderijen maar de villa is zeker een must als je Rome bezoekt. Alleen het gebouw opzicht is een bezichtiging al waard.
Na het bezoek aan de galerie zit de dag er al weer bijna op. We genieten nog even van het park. Het is een ideaal plek om de drukte van Rome te ontvluchten. Het is een heerlijke hangplek, maar het wordt door velen ook gebruikt om de spieren los te maken: skaters, joggers en fietsers en voor de romanticus onder ons je kunt er romantisch met je geliefde een bootje huren om op een piep klein meertje rondjes te roeien.

Een bus terug vinden blijkt moeilijker dan gedacht omdat alles bijna één richting verkeer is, is het bijna onmogelijk om een bus de andere richting op te vinden. Na diverse keren verkeerd te zijn gestuurd besluiten we het laatste stuk maar te gaan lopen. Als we meteen terug waren gaan lopen hadden we al lang in het Klooster terug geweest. Nog net op tijd om in hun restaurant happy food te eten. Linda dacht nog even dat de kok een man was. Nee hoor die mogen hier niet komen. Het is echt een vrouw al ziet ze eruit als een man. Het eten is niet super spaghetti met rode saus en het restaurant is ongezellig. We duiken na het eten nog even de supermarkt in en dan is het alweer 21 uur geweest. We zijn op dus optijd naar bed.
Morgen is het tijd voor het Vaticaan.