Al-Uqsor: 'de paleizen'

De nachttrein van Cairo naar Luxor is iets verlaat maar dat kan de pret niet drukken. We kijken onze ogen uit. We hebben gekozen voor een slaapcouchette ipv de hele nacht op een stoel te zitten. We krijgen nu als bonus ook nog iets te eten.
Het kamertje blijkt een super klein hokje te zijn waar je je kont niet kan keren als je bagage er ook nog in moet. De bank wordt later tot bed omgebouwd en zo worden we schudden zo'n 750 kilometer vervoerd. Uit het muziekkanaal komen alleen maar goude ouwen en we zingen gezellig mee met ABBA etc. We komen rond half 8 in Luxor aan.

Luxor is een stad die ongeveer in het midden van Egypte op de oostelijke oever van de Nijl ligt. Luxor is vernoemd naar het Arabische Al-Uqsor: 'de paleizen'. Luxor is vooral bekend door zijn vallei der Koningen. De bezienswaardigheden dankt Luxor vooral aan het feit dat het vroeger onder de naam Thebe hoofdstad was van Opper-Egypte.
Omdat we nog niet ons hotel in mogen gaan we meteen aan onze excursie naar de Westbank beginnen. De term Westbank doet mij aan Israel denken maar in Egypte wordt het ook gebruikt om de oever van de Nijl aan te duiden.

We pikken eerst onze gids Achmed op deze was naar huis gegaan omdat de trein verlaat was. We gaan vervolgens naar de Vallei der Koningen (Wadi el-Muluk) de collectieve begraafplaats van farao's. Er zijn hier 63 tombes te vinden. De laatste is ontdekt in 2005 en dit is bekend gemaakt op 8 februari 2006. Daarvan zullen wij er vandaag 3 bezoeken. De tombes van de vallei zijn, ondanks het feit dat zij in verschillende tijden zijn gebouwd, meestal gemaakt volgens een vast patroon. Eerst een schacht die naar een schatkamer leidde waar verschillende objecten zoals juwelen, meubilair en rijtuigen stonden die de dode nodig zou kunnen hebben. Hierna stond er in een centrale ruimte de sarcofaag, waarin de dode was bijgezet.
We gaan eerst met een toeristen treintje naar de entree. Zo vroeg in de ochtend is het hier al erg druk en ook al behoorlijk warm. We beginnen met het graf van Ramses IV. Hij was de derde farao van de 20e Dynastie. Zijn graf is een lange, rechte gang met in het midden een valse kamer, als misleiding voor de grafrovers. Maar de gang zelf liep nog dieper de rots in, aan het einde ligt de sarcofaag. We bekijken de prachtige tekeningen aan de wal. Ik heb vandaag behoorlijk wat spierpijn van gisteren dus waggel als een pinguïn naar beneden. Wil eigenlijk helemaal geen trappen lopen.
We bezoeken daarna nog twee graven maar ik weet echt niet meer welke want Achmed was net een langspeelplaat vanaf het moment dat hij in het busje stapte om 8 uur tot 16 uur heeft hij geen moment gestopt met zijn informatievoorziening. Als die namen zijn teveel om te onthouden of structuur in aan te brengen. Wij denken dat we daarna het graf van Ramses III en Amenhotep II hebben bezocht maar het zouden ook best 2 andere kunnen zijn.
We zouden hiervandaan kunnen wandelen naar onze volgende stop Deir el-Bahri (Het Noordelijke Klooster)maar in deze hitte en met onze enorme spierpijn moeten we daar echt niet aan denken dus nemen lui de bus. Moeten we wel weer even naar een toeristische stop waar ze laten zien hoe albaster wordt bewerkt tot vazen, beelden etc.

Deir el-Bahri is een complex van dodentempels en tombes op de westoever van de Nijl. Het eerste monument dat hier gebouwd werd was de dodentempel van Mentoehotep II van de 11e dynastie. Tijdens de 18e dynastie werd in Deir el-Bahri veel gebouwd door Amenhotep I en Hatsjepsoet.
Het belangrijkste van dit complex is de Djeser-Djeseru ("Het subliemste van het subliemste"). Het werd ontworpen door Senenmoet, de Koninklijke hofmeester en architect van Hatsjepsoet. Het diende als postuum eerbetoon aan Hatsjepsoet en ter ere van Amon en de andere goden.
Er zijn prachtige beelden en hiëroglyfen te zien.

Voordat we de Westbank verlaten maken we nog even een snelle fotostop bij de Kolossen van Memnon. Dit zijn twee enorme standbeelden van farao Amenhotep III. De beelden zijn gemaakt van kwartsiet, zo'n 3400 jaar geleden. De beelden zijn zo'n 20 meter hoog en zwaar beschadigt.

we rijden terug naar de Oostelijke oever waar we Karnak gaan bezoeken.
Karnak (Arabisch: Al Karnak: 'versterkt dorp') ligt aan de oostoever van de rivier de Nijl en 2,5 km ten noorden van Luxor. Karnak bestaat uit een klein dorp bij het grootste tempelcomplex dat de farao's ooit hebben gebouwd. Men associeert de naam Karnak meer met de tempels dan met het dorp; de tempels zijn tweemaal zo groot.
De Tempels van Karnak zijn één groot museum en het grootste religieuze bouwwerk in de wereld. Het complex is toeristische trekpleister nummer twee in de meest bezochte plaats in Egypte, nummer één zijn de piramiden van Gizeh. De grote tempels kunnen worden onderverdeeld in vier hoofdgebouwen, waarbij er nog kleine heiligdommen zijn en vele rijen met sfinxen. Waarbij slechts één toegankelijk is voor het publiek, het is gelijk het grootste en het hart van de tempel. Karnak onderscheidt zich van andere tempels omdat er zolang door in de naam van farao's is gebouwd. Er werd mee begonnen in het Middenrijk, ongeveer 1600 voor Chr. en aan het hele project hebben 30 farao's meegedaan. Veel van de functies van de gebouwen zijn niet meer te vinden in Egypte en dus uniek. Het is onmogelijk om Karnak hier te beschrijven in woorden die aan de tempel recht doen. De oppervlakte is te groot, het effect te overweldigend, je voelt je hier heel nietig en
onhandig. Wat een geduld, tijd en vakmanschap is in dit complex gaan zitten. Ik ben gewoon sprakeloos.
Inmiddels ben ik opgebrand maar we hebben nog 1 tempel voor vandaag te gaan. maar eerst even lunchen aan de Nijl.

Onze laatste stop vandaag is een tempel midden in Luxor; de Luxortempel. Het is een van de belangrijkste tempels uit het Oude Egypte. De tempel was opgedragen aan de triade van Thebe: Amon, Moet en Chonsoe. De tempel is ongeveer 242 meter lang en is daarmee een van de grootste van Egypte. De wanden van de tempels en van de ommuring zijn gevuld met reliëfs die de rituelen afbeelden. Het bijzondere aan deze tempel vindt ik dat er in het midden een moskee is gebouwd en achterin restanten van kerk schilderingen die over de hiëroglyfen zijn aangebracht zichtbaar zijn. Inmiddels neem ik weinig meer op van wat Achmed verteld.

Gelukkig kunnen we hierna inchecken in het hotel. Lekker even bijkomen in het postzegel zwembad.
Om 18 uur komt Osama niet bin Laden van onze lokale agent langs. Bijna zou ik vergeten dat ik vandaag weer een jaartje ouder ben geworden. Hij brengt een enorme taart mee. Die krijg ik echt niet alleen om. Maar Nabil de chauffeur van een Baobab groep weet een oplossing hij haalt mij na het avondeten op en met een gedeelte van de groep gaan we naar een koffiehuis om thee en koffie te drinken en de taart te verorberen. Ze zingen heel lief in het Arabisch Happy Birthday voor mij.
Op de terugweg swingt de hele bus mee op So ya so van Mohammed Monir http://www.youtube.com/watch?v=oTAYL5u-Aso

Onze tweede dag in Luxor doen we weinig. We luieren wat op het dakterras en gaan in de middag even een rondje lopen. We belanden in de toeristen souk waar iedereen beweerd No Hassle bij verkoop maar de ene is nog agressiever dan de andere waarschijnlijk weten ze niet wat no hassle betekend. Uiteindelijk nemen we voor € 2 een Calèche. Een typisch straatbeeld in Luxor. De koets brengt ons naar de grote bazaar die alleen op zondag open is. We rijden gewoon een rondje die we net gelopen hebben en komen bijna weer uit waar we opgepikt waren bij een grote toeristenwinkel. Waar vandaag alles 50% korting heeft omdat we geen gids bij ons hebben. We lachen ons dood. Het was ons vooral om het ritje in de koets te doen en dat was gelukt.
We gaan lekker afkoelen in het zwembad. Als laatste huren we nog een feloeka om de een stukje bij zonsondergang op de Nijl te varen. Jammer dat er te weinig wind staat en we raden aan te zorgen dat je de zonsondergang op de terugweg hebt en niet op de heenweg. Nu was het bij ons op de terugweg pik donker en moesten ze steeds met hun mobiel seinen om niet door een grote cruiseboat overvaren te worden.
Morgen gaan we Luxor weer verlaten en verder naar El Gouna relaxen aan de rode zee.