De kleinste stad ter wereld

Helaas was het vandaag alweer tijd om terug te keren naar Nederland. De voorspelling van het weer was geweldig. Dus daar moet je dan nog lekker gebruik van maken en zorgen dat je zoveel mogelijk uit de dag haalt om de vakantiepret te verlengen.

We zijn als eerste naar de supermarkt in Hotton gereden om voor de liefhebbers nog wat Belgische pintjes in te slaan. Daarna was het tijd voor de grotten van Hotton ook wel genaamd de grotten van Duizend-en-één-Nacht (Frans: les grottes de Mille et une Nuits). De grotten zijn ontstaan doordat regenwater infiltreerde in het kalksteenplateau en via een ondergrondse rivier uiteindelijk bij Hampteau terugkeerde naar het aardoppervlak in de loop van Ourthe. Tegenwoordig zijn er zo'n zes kilometer tunnels bekend tot een diepte van ongeveer 70 meter onder het plateau. In het laagste deel stroomt de ondergrondse rivier permanent. In de grot zijn er verschillende ruimtes met als grootste de grote galerij met maximaal 35 meter hoog, 10 meter breed en 200 meter lang. We daalden vele traptreden af om diep in de grot te komen waar we stalagmieten van wel anderhalve meter hoog en merkwaardige stalactieten zagen. Daarnaast konden we goed het verschil tussen de holle stalactieten en de volle stalagmieten zien. Alles werd ons eerst in het Nederlands en daarna in het Frans uitgelegd zodat we ook meteen nog een taalles meepikten. Aan het einde hoefde we gelukkig niet alle trappen meer op. Alles wordt tegenwoordig steeds moderne we konden gewoon met de lift naar boven.
Op het terras hebben we heerlijk onze lunch verorberd waarna we nog even de Jardins de la Calestienne hebben bekeken. Wat een geweldig uitzicht.

Vervolgens zijn we verder gereden naar Durbuy. De stad aan de rivier de Ourthe is gelegen in drie geografische streken: de Ardennen, de Condroz en de Famenne. Het is een Middeleeuwse stad die bekend staat sinds 1331 als de kleinste stad ter wereld. Ik word er meteen verliefd op. Wat een romantische plekje. Alhoewel zomers met al die busladingen vol toeristen zal het vast een stuk minder prettig zijn om hier een kijkje te nemen. De stadskern zelf bestaat uit slechts een aantal straten en heeft zo'n 400-tal inwoners. Het plein is vol terrasjes en er zijn van die leuke kleine winkeltjes. We wilde eigenlijk een ijsje halen maar de wachtrij was abnormaal lang. Ik denk dat we in deze omgeving volgend jaar maar eens een huisje moeten gaan huren. Je kunt hier wandelen, fietsen, kanoën noem het maar op. Maar rond Dochamps valt ook nog genoeg te beleven en dat huisje is een terugkeer meer dan waard. Dat wordt dus nog moeilijk. De toekomst zal het ons wel vertellen.

Vanaf Durbuy zijn we terug naar Nederland gereden. Onderweg nog lekker in de file gestaan wat een ramp maar tegen bedtijd waren we toch weer thuis. We hebben prachtig weer gehad. Wat zeker super was en het weekend kon daardoor meteen al niet meer stuk.