Vissen met de aalscholvers - Dali

We zijn nu in Dali. Onze voorkeur gaat uit naar Lijiang of Zhongdian. Het is hier zo toeristisch je struikelt over de vervelende verkoopsters met nep zilver. Als je aan een tafeltje gaat zitten wordt je meteen omringt. Erg vervelend als je rustig wil eten. Ergens anders in China hebben we dat nog niet ervaren.

We zitten in het oude Dali wat er verder wel prachtig uitziet. We hebben een familiekamer. Wat inhoudt dat we een zoldertje hebben met 2 matrassen voor onze kinderen. We hebben lekker de ruimte en zitten midden in waar het allemaal gebeurd.

Ook hier zijn er veel minder toeristen dan normaal ik begreep van andere Nederlanders dat je normaal in een drukke massa meeloopt. Dat valt nu wel mee.

We kwamen hier al weer de mensen uit het vliegtuig tegen. Wel toeval dat je steeds dezelfde mensen ziet. De stad heeft vier toegangspoorten; Oost, West, Zuid en Noord. Wij zitten het dichtste bij de West Poort. Het straatje achter ons heet het vreemdelingenstraatje. Hier zitten vele restaurantjes. Maar op andere plekken ook. Er is een middenpleintje vol met terrassen en disco's. Je waant je hier niet echt meer in China.

Gisteren zijn we naar de lokale markt in Shaping geweest. Elke maandag trekken de lokale mensen hier naar toe en wordt het een booming town. We gingen met de lokale bus er naar toe. Het plaatsje ligt 30 km buiten Dali aan de andere kant van het grote meer.
De chauffeur deed mee aan de Formule 1. Toeteren inhalen waar het niet kon en gas geven. We besloten een andere chauffeur terug te zoeken want vonden dit een beetje levensgevaarlijk. De markt was wel even grappig om te zien maar nu niet echt bijzonder spectaculair.
Moest wel even lachen toen er achter Nanda iemand op ze tenen ging staan met ze hand in de lucht om haar lengte aan te geven.

Vanuit Shaping hebben we gewoon een dorpswegentje gevolgd en hier wat foto's gemaakt. Hier kwamen we weer in contact met het echte China. Was leuker als de markt.

Terug namen we de bus naar Xizhou. Volgens de Lonely Planet en andere reisgidsen een must see vanwege de Bai Architectuur. Waarschijnlijk zijn wij cultuurbarbaren want beide vonden we er niks aan.

Later nog een foto gemaakt van de tree Pagodes. Erg bekend in Dali. Entree was 12 euro, duur voor Chinese begrippen en je kon er toch niet in. Dus foto was voor deze keer voor ons genoeg.

Even lekker aan de verse mangosap gezeten op het terras van ons hotel. Voor € 0.50 kun je dat toch niet laten staan. Je komt er heerlijk van bij. Ik ben weer eens lekker verbrand vuurrode schouders en nek.

's avonds even naar het dansen bij de zuidpoort gekeken. Het leek meer een huisvrouwen dansgroepje. De mensen in kledendracht gingen lachend meedoen maar kenden de pasjes niet. Wel even grappig om te bekijken maar haalt het niet bij Zhongdian.

Inmiddels was de wind komen opzetten dus besloten we maar op dit keer niet buiten maar binnen te gaan eten.

Vanochtend zijn we te paard naar de Zhonghe Tempel op de Cangshan Mountain gegaan. Het is niet echt paardrijden want ze lopen gewoon achter elkaar aan en de gids loopt er te voet naast. Maar de berg is erg steil en de uitzichten zijn geweldig. Je begint onderaan in het dorp. Waarna langs de gewassen komt. Vervolgens via de begraafplaats het dennenbos in. Het pad is erg smal en steil. We zagen ook nog een mini slangetje. Toen we hem aanwezen aan de gids sloeg hij meteen zijn kop in met een tak. Finito slangetje. In het dennenbos liep een lief eekhoorntje. Ja die hebben ze ook in China.

De tempel had een terras met een fantastisch uitzicht over het meer, de tempels en de dorpjes. Om van dit prachtige schoon te genieten is geweldig. Ongeveer 3 uur later waren we weer terug in Dali. We hadden ook de kabelbaan kunnen nemen maar dit was veel leuker. Onze benen zaten helemaal onder de modder dus die hebben we maar eerst even onder de douche afgespoeld.

De rest van de middag lekker geluierd. Wel nog even naar de bank geweest als je pint krijg je allemaal biljetten van 100 yuan. maar vaak hoef je maar 5 of 10 yuan of zelfs 1 af te rekenen. Dus wisselen we af en toe de grote biljetten naar kleine zodat we iets gepaster in de bus, winkels etc. kunnen betalen. 100 Yuan is maar 10 euro waard eigenlijk nog iets minder maar dit rekent makkelijker.
Je kunt dus wel begrijpen dat wij ons miljonair voelen als we gepind hebben. Wat we trouwens sinds Chengdu niet meer gedaan hebben en ik denk dat het pas in Xi'an weer nodig is.

om 17 uur zijn we in een naburig dorpje Cai Cun wezen vissen met aalscholvers. Zij krijgen een touwtje om hun nek zodat ze alleen de kleine visjes kunnen doorslikken en de grote worden er dan weer uitgeknepen voor de visser.
De aalscholvers zwommen gezellig met ons mee en vingen wel wat visjes maar niet super veel.
We mochten zelf ook een stukje roeien en daarna echte toeristische circustruckjes doen. Aalscholvers op een stok vasthouden en op onze arme boven onze hoofd. Het lijkt wel gewichtheven die vogels zijn best zwaar.

In China hebben de kleine kinderen trouwens hele leuke broeken. In plaats van een luier hebben de broeken van voor tot achter een spleet. Je ziet dus vaak blote billetjes op straat kunnen ze meteen hun behoeften doen. San wil je er 1 hebben?

Als je in Dali op een terrasje zit komen er steeds dames met sierraden en souvenirs langs om dat aan de man te brengen. Heel irritant maar als je ze gewoon negeert en niet aankijkt gaan ze wel weer weg. Vanavond tijdens het eten deden we dat ook maar toen wilde ze ons niks aansmeren maar ons drankblikje hebben. Mijne was nog niet leeg maar kon hem nog net op tijd pakken voor ze hem meenam. Het moet toch niet gekker worden. Overal hangen in China Chinezen in vuilnisbakken op zoek naar plastic o.a. flesjes en blikjes. Daar krijgen ze schijnbaar geld voor. Een manier om aan geld te komen.

Nu gaan we onze tas inpakken want morgen gaan we vrij vroeg met de bus richting Kunming. Daar gaan we uiteten met een chinees Keane die onze vliegtickets heeft geregeld naar Xi'an. Zodra we weer e-mail hebben laatste 2 hotels was het gratis wordt ons verhaal vervolgt.