Fascinerend Parijs

Eindelijk is het dan zover wat als een geintje begon is waarheid geworden. Het heeft nog al wat voeten in de aarde gehad om alles geregeld te krijgen maar wij zijn uiteindelijk met een groep van 7 mensen vertrokken naar het romantische Parijs. Voor mij persoonlijk is Rome veel romantischer en doet Parijs deze dagen rond Kerst zijn andere bijnaam van Lichtstad veel meer eer aan.

Bij vertrek uit Lelystad krijgen we eerst nog een heerlijke hoosbui over ons heen. Lekkere klamme kleren. Hopen dat het weer niet zo blijft dit weekend. Mijn reisbegeleiders talent valt al meteen in het niet als we bijna vergeten in Hilversum uit te stappen voor de trein naar Amersfoort. We rollen nog net op tijd naar buiten. In het plaatsje Zeeland stapt de rest van de groep in en gaan we verder op weg naar Parijs. Hoe dichter we bij Parijs komen hoe mooier het weer wordt. Dit beloofd een prachtige weekend te worden.

We hebben een busreis via Bolderman reizen geboekt. Ons hotel www.hotel-paris-sovereign.com ligt in St. Ouen dat prima bereikbaar is met de metro. Na ingecheckt zijn gaan we in Montmartre uit eten. Er is daarna een lichttour georganiseerd maar ik heb vandaag al lang genoeg op mijn achterwerk gezeten en wil wel even mijn benen strekken.

Samen met Linda, Jorg en Stephan laten we ons bij de Arc de Triomphe afzetten en lopen heerlijk de mooi verlichten Champs Elysées af. Heerlijk even struinen in de Disney winkel. Af en toe komt ons kindergevoel weer naar boven. Zo ook als blijkt dat er een ouderwetse draaimolen iets verderop staat. Wij willen meteen een rondje op het paard maken.
Als we genoeg foto’s hebben gemaakt en het koud hebben gekregen is het tijd om even in een café op te warmen. Heerlijk warme chocolademelk met Brownies er bovenop. De eerste dag zit er al weer op.

De tweede dag besluiten Linda en ik van het programma af te wijken. Matthijs sluit zich bij ons aan. Zo stappen wij gedrieën op de Metro naar St. Denis. Die naam doet mij nog altijd aan mijn eerste vriendje denken. Toen ik 13 was. Mijn vriendinnen zongen altijd Denis, Denis.
Wij brengen hier een bezoek aan de basiliek van St. Denis. De basiliek is gewijd aan Sint-Denis ofwel Sint-Dionysius van Parijs, tevens de patroonheilige van Frankrijk. Hij zou de eerste bisschop van Parijs zijn geweest. Dagobert I, koning der Franken, bouwde op die plek de Sint-Denisabdij. Sinds Dagobert hebben alle opvolgers van Clovis dit heiligdom als hun begraafplaats gekozen en de kerk staat dan ook bekend als het Frans koninklijk mausoleum. De kerk is gratis toegankelijk maar wil je echt het graf van Marie-Antoinette en Lodewijk XVI bezoeken dan dien je entree te betalen zodat je naar de catacomben kunt afdalen.. Wij zijn o.a. voor haar graf gekomen en maak daar dus gebruik van. De beelden van personen op hun graf zijn erg indrukwekkend. Doordat de kapellen voorzien zijn van een kruisribgewelf is er plaats voor grote glaspartijen, voorzien van schitterende glasramen. Ik kijk mijn ogen uit. Deze kerk heeft ook voor de geboorte van de Gotiek gezorgd heb ik me laten vertellen.
Na alles onder het genot van een kop thee nog even op ons te hebben laten inwerken nemen we de Metro naar de binnenstad. We nemen afscheid van Matthijs die gaat de Eiffeltoren op.
Wij gaan verder naar Île de la Cité.

Op Île de la Cité staat de bekendste kathedraal van Parijs, de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal. Hier bedoel ik natuurlijk de Notre-Dame mee. Omdat het bijna kerst is vinden we dit weekend in alle kerken die we bezoeken de befaamde kerststal terug. Zo ook in deze kerk. Als ik met Linda door het middenpad loop op de prachtige muziek is het net of mijn vader me naar het altaar brengt. Maar aangezien ik een aversie tegen trouwen heb zal dat er wel nooit van komen al heb ik wel gekscherend gezegd dat ik op 11-11-11 ga trouwen. Nu nog even iemand zoeken die daarvoor in aanmerking wil en kan komen. Ik heb nog even de tijd Ehum!
Ik vind vooral de voorgevel van de kerk erg indrukwekkend. Ik maak geregeld foto’s van details. Ik heb me laten vertellen dat ik daarbij ook het fabeldier heb gefotografeerd. Nu heb ik hier nog nooit van gehoord dus terwijl ik deze tekst aan het typen ben Google ik hier meteen even naar.
Het monsterlijke dier heeft volgens Homerus de voorkant van een leeuw, de achterkant van een slang en in het midden het lijf van een geit. Bovendien ademt het beest een fel vuur. De eveneens Griekse dichter Hesiodus volgt in zijn Theogonie de beschrijving van Homerus maar kent het dier drie hoofden toe en noemt haar groot, snel en zeer sterk. Mijn foto lijkt meer op een draak. Dus we Google nog even verder. In Openbaring is de draak een symbool voor Satan (‘de overste van deze wereld’! Joh. 12:31). Ongelooflijk maar waar: paus Gregorius XIII (1572-1585 N.C.), de paus die het best bekend is voor zijn kalenderhervorming die de ‘Gregoriaanse kalender’ voortbracht, adopteerde de gevleugelde draak als zijn wapenembleem. Nu verder laat ik deze eigenlijk vreemde afbeelding op een kerk maar even met rust. Maar de Notre-Dame schijnt niet de enigste kerk met deze beeltenis van Satan te zijn.

Wij willen vandaag eigenlijk de Notre-Dame op. Één van de dingen die ik nog nooit eerder tijdens mijn bezoeken aan Parijs heb gedaan. Je moet toch elke keer weer iets nieuws ontdekken. Helaas kunnen we nergens de ingang vinden misschien is het wel niet meer mogelijk. We zullen het bekijken van de uitzichten van Quasimodo maar moeten uitstellen voor een volgende keer zo hebben we weer een rede om nog eens terug te komen. Het lukt ons ook al niet om Point Zero op het plein te vinden. We gaan onderweg naar de Sainte-Chapelle bij aankomst blijkt deze helaas vanwege stakingen gesloten te zijn. Inmiddels hebben Sieger, Jorg en Stephan zich bij ons aangesloten en gaan we nog even terug naar de Notre-Dame met hun. We hebben allemaal wel even genoeg indrukken opgedaan voor vandaag dus brengen de rest van de middag in een eetcafeetje door.

Voor het avondeten pikken we Matthijs nog even bij het Louvre op. Omdat het geen weer is om een terrasje te pikken hebben we besloten om gebruik te maken van de vrijdagavond openstelling van het Louvre. Zodat we overdag genoeg tijd hadden om de gewenste bezienswaardigheden bij daglicht te kunnen bekijken.
Ik heb 3 dingen om mijn verlanglijstje staan: De Nikè van Samothrake een Grieks marmeren beeld dat de Griekse godin van de overwinning Nikè voorstelt, de Venus van Milo een symbool van eeuwige schoonheid en natuurlijk de Mona Lisa van Leonardo da Vinci. Voor de rest ga ik een beetje een cultuurbarbaar zijn. Onderweg naar de Mona Lisa komen we al langs Nikè dus die kunnen we meteen van de lijst schrappen. Omdat ik had gehoord dat de Mona Lisa niet groter was als een postzegel valt het schilderij me nog al mee. Niet zo teleurstelling als iedereen vooraf had voorspeld. We splitsen al snel op. Jorg en ik gaan samen opzoek naar Venus. Onderweg zien wij tot mijn verrassing één van de 135 bronzen ronde platen liggen die in het boek de Da Vinci Code wordt gemeld. De platen stellen de nulmeridiaan van Parijs voor die van het noorden naar het zuiden loopt. La Ligne Rose is nog niet zo heel oud. De lijn werd gerealiseerd door de Nederlandse kunstenaar Jan Dibbets in 1986 ter herinnering aan de 200e verjaardag van de geboorte van de Franse fysicus Francois Arago. Grappig om achteraf toch iets van een Nederlandse kunstenaar in het Louvre te hebben gezien. Het Venus beeld valt mij een beetje tegen er staan veel mooiere beelden in het Louvre. Haar achterkant vind ik persoonlijk interessanter dan de voorkant. Volgens Stephan gaat we het beeld meer waarderen als we de uitleg lezen. Indrukwekkend in elkaar gezet dit beeld en ik leer dat Milo niet de maker is maar een eiland maar ik blijf het beeld niet echt indrukwekkend vinden. We dwalen verder door andere zalen. Je hebt te weinig tijd om alles te bekijken. Ik vind beelden interessanter dan schilderijen dus daarvan heb ik deze avond meer gezien. Ik heb nog wel een foto genomen van één schilderij omdat daar een hele kamer aan gericht was dus de Madonna of the Rabbit by Titian moet vast een belangrijk schilderij zijn. Het zegt mij echter als cultuurbarbaar niks. Na al deze indrukken is het tijd om ons bed in te duiken morgen is er weer een dag.