Bevrijdingsfestival Almere

Vanavond heb ik een bezoek gebracht aan het Bevrijdingsfestival van Almere. 1 van de dertien festivals in Nederland. We vieren dat we al 65 jaar in vrijheid leven in Nederland. Er wordt stil gestaan bij onvrijheid elders in de wereld. Nog dagelijks lijden mensen onder gewapende conflicten en de schending van mensenrechten. Daarom wordt er aandacht aan het belang van vrijheid en de noodzaak om onvrijheid te bestrijden geschonken. Want vrijheid is nooit af en vraagt om voortdurende inzet van mensen.

De meerderheid van de inwoners van Nederland weet niet wat een bezetting inhoudt en ik vraag me altijd af of men daadwerkelijk bij de reden van het festival stil staat of gewoon voor de gezelligheid komt. Aangezien we meestal moeten werken sta ik er zelden bij stil. Dit jaar hebben we mazzel en is het feest niet alleen voor de studenten en gepensioneerden.

Ik ben met vrienden naar het hoofdpodium om de Esplanade gegaan. De locatie van het festival laat net als vorig jaar te wensen over. Bij het oplopen van het terrein merk je al meteen dat er flink wat stof omhoog komt en je voelde alle steentjes door je zolen heen. Daarnaast is het een enorm tocht gat zo aan die waterkant. Ik had toch beter moeten weten vorig jaar waren mijn suède schoenen wit van de natte ondergrond en nu mijn leren van de stof. Gelukkig zijn deze wel makkelijkere schoon te maken. Gelukkig mag dit de pret niet drukken.

We hebben nog net het laatste stukje van Sandy Dane meegepikt. Terwijl we in de rij stonden bij de patatkraam. We zagen de helikopter met Guus Meeuwis al overvliegen. Maar eerst kwam burgermeester Jorritsma nog even een praatje houden en ook de commissaris van de Koningin. Hij benadrukte nog maar eens dat je vrijheid maak met elkaar. Gezamenlijk ontstaken ze het bevrijdingsvuur dat tot 24 uur zal blijven branden dan lig ik al prinsheerlijk te slapen.

Ik ben vooral gekomen voor Guus Meeuwis. Hij brengt er meteen een gezellig sfeertje in. Lekker meedeinen en zingen. Hoe valser hoe mooier. Jammer dat het maar een half uurtje is van mij mag hij veel langer blijven.

Daarna willen we wat drinken maar we zijn niet de enige die de andere kant op willen alles staat muurvast. Dit terrein is gewoon niet geschikt voor zoveel mensen een heerlijk grasveld lijkt mij veel relaxter en dan ook niet helemaal afgeschermd met hekken zodat je je opgesloten voelt. Hier wil je met mooi weer echt niet even op de grond zitten. In de rij voor de drinks drinks is het wel een leuke bedoening we raken meteen aan de praat en twee mannen zingen meteen halleluja voor me omdat ze denken dat ik dan de volgende zangeres wel herken. Want we wachten intussen op Lisa Lois. Aangezien in nooit naar programma’s als Idols etc. kijk heb ik nog nooit van haar gehoord. Eerlijk gezegd moet ik zeggen dat ik niet echt onder de indruk ben. Ze heeft een mooie stem maar niet echt mijn smaak.

Daarna kwam Waylon, een lekker ding volgens mijn collega. Oké daar kan ik wel mee instemmen. Alleen is hij nog wat te jong net op 20 april 30 jaar geworden heb ik net opgezocht. Hij dans er heerlijk op los. Schudden maar met die billen. Het is een genot om naar te kijken en de covers die hij zingt zijn heerlijk om naar te luisteren. Aangezien we zelf in een ijspegel beginnen te veranderen geven we het na zijn optreden op en gaan we heerlijk naar onze warme bedjes terug. We hebben genoten. Welterusten!