De MUST SEE van Tunesië

Na gisteren een dagje heerlijk geluierd te hebben wat over het strand gewandeld en aan het zwembad gelegen hebben we vandaag opnieuw een taxi geregeld om ons naar Tunis en Carthago te brengen.

Tunis is de hoofdstad en grootste stad van Tunesië. Het ligt in het uiterste noorden van het land, aan de Middellandse Zee. Ons plan was om eerst naar Carthago te gaan en dan naar Tunis. Wederom hebben we om een Engels sprekende chauffeur gevraagd. Ook deze chauffeur spreekt geen Engels maar gedurende dag doet hij wel zijn uiterste best om alle bezienswaardigheden in het land aan te wijzen en hij rijdt ook speciaal om om ons dingen te laten zien. Met een aantal Franse termen die we begrijpen kunnen we zo toch een idee krijgen wat hij ons wil vertellen. Ik vind het een lief oud mannetje. Hij raadt ons aan eerst naar het Bardo museum in Tunis te gaan dan naar Carthago en dan weer terug naar het centrum van Tunis. In onze ogen een omweg maar hij zal het als local wel beter weten.

Het Bardo museum was vroeger een Moors paleis dat dienst deed als residentie voor de Tunesische beis. In het museum vind je nu de Tunesische archeologische bezienswaardigheden. Het belangrijkste onderdeel van de collectie wordt gevormd door Romeinse mozaïeken die afkomstig zijn uit verschillende plaatsen in Tunesië zoals Carthago, El Djem en Sousse. Deze mozaïeken zijn de belangrijkste in de wereld.
Volgens de reisgidsen is de mozaïeken van Odysseus een van de mooiste. Dit las ik pas toen ik thuis was dus daar heb ik geen foto van gemaakt. Odysseus zal dus op mij wel weinig indruk hebben gemaakt. Wel heb ik een foto van het beroemde mozaïek van Virgilius (70-19 v. Chr.) gemaakt. Deze werd gevonden in Sousse. Virgilius wordt afgebeeld tussen zijn twee muzen die hem moeten inspireren: Melpomene en Clio. Het meest onder de indruk was ik van de beelden, de koepel in de Soussezaal en het fraaie sierstucwerk in de Virgiliuszaal. Het Bardo museum is zeker een bezoek waard als je in Tunesië bent.

Van het museum rijden we door naar Carthago dat op ongeveer 10 km van Tunis ligt. De naam Carthago is afkomstig van Kart Hadasht (de nieuwe stad). De stad werd in 814 v. Chr. gesticht door de Fenicische prinses Elissa-Dido op en rond de Byrsa heuvel.
Later noemden de Romeinen deze stad Carthago. De legendarische veldheer Hannibal kwam uit Carthago. Tussen 264 en 146 v. Chr. voerden de Carthageners oorlog tegen Rome: de 3 Punische oorlogen. Bekend is zijn tweede oorlog waarbij Hannibal met een leger van 40000 man en 300 olifanten over de Alpen trok om Rome te belegeren.
Na zijn historische nederlaag in 202 v. Chr. tijdens de Slag bij Zama vluchtte Hannibal uit Carthago. Tijdens de 3de Punische oorlog werd in 146 v. Chr. Carthago nagenoeg volledig verwoest. De Romeinen bouwden onder Caesar en Augustus rond 50 v. Chr. op de oude ruïnes een nieuw Carthago met grote gebouwen, theaters, villa's en baden. Het huidige Carthago is nu een prestigieuze villawijk, vaak gebouwd op de ruïnes van het oude Carthago. De UNESCO heeft een verdere uitbreiding kunnen beletten door Carthago op te nemen in de lijst van Werelderfgoed. Wij gaan vandaag bekijken wat er nog van over is. Je koopt 1 ticket die je entree geeft tot alle sites in de stad. Wij bezoeken er een aantal nu zal ik deze niet allemaal per stuk gaan bespreken want dan zijn we morgen nog niet klaar. Persoonlijk vonden wij de thermische baden van Antonius de meest indrukwekkende ruïne. Dit is een aan zee gelegen badcomplex, het grootste buiten Rome. Je ziet o.a. een 15 m hoge zuil die is opgericht om een beeld te geven van de bovenverdieping van de thermen. Daar waren sport, ontspanningsruimten en badhuizen ondergebracht. De ruimte 'ondergronds' diende als stookruimte voor een systeem van vloerverwarming, kanalen met warmwater voorziening, warme lucht en ventilatie. Dit is de enige plek waar je nog een beetje een indruk krijgt hoe het er vroeger uitgezien moet hebben. Daarnaast heb je een prachtig uitzicht over de zee en de aan de linkerkant zie je de bewakers met geweren het huis van de president bewaken.

Nu hebben we toch wel trek gekregen en waar beter kun je even tot rust komen dan in een van de meest schilderachtige dorpjes van Tunesie. We rijden dan ook verder naar Sidi Bou Said. Het is gelegen op een 20km ten Noordoosten van Tunis. In de 10de eeuw bouwden de moslims hier, op een heuvel, een ribat (versterkt klooster) als bescherming tegen de binnendringende christenen. Het stadje ontleend zijn naam aan Abu Said Kalafa ben Yahia el Temimi el Beji, een 13de eeuwse soefi (asceet, mysticus), die zich hier vestigde na zijn pelgrimstocht naar Mekka. In 1912 vestigde de excentrieke Engelse baron Rodolphe d'Erlanger zich hier. Hij bouwde er een villa en restaureerde de oude huizen. Van de overheid wist hij het gedaan te krijgen dat alle huisdeuren dienden geschilderd te worden in stralend blauw. Nu is Sidi (mijnheer) bou (vader van) Said een centrum voor kunstenaars die er graag hun resultaten tonen in de diverse leuke zijstraatjes. Het is een aardige klim naar de top van de heuvel maar hier aangekomen kun je genieten van de hobbelige straatjes, de witte gevels en de blauwe met nagels beslagen deuren. De hoofdstraat is erg druk en eigenlijk zie je vooral de souvenirs dus duik eens een rustig zijstraatje in en geniet van de versierde hekken en de mooie gebouwen. De meeste restaurants zitten aan de voet van de berg hier worden dan ook de ladingen bustoeristen in ondergebracht. Wij hadden daar geen behoefte aan en hebben heerlijk boven gegeten maar de keuze is daar wel beperkt. Het liep inmiddels tegen drieën en eigenlijk stond het centrum van Tunis nog op het program. Maar voor vandaag hadden we het eigenlijk allemaal wel gehad. We hadden geen puf meer om nog meer te lopen, te bekijken. We hebben de chauffeur toen gevraagd om ons lekker via een toeristische route terug te brengen naar het hotel. Hij zal daar vast zelf ook geen problemen mee gehad hebben hij was in ieder geval een stuk eerder thuis voor hetzelfde geld. Hier bij dus onze TIP: Probeer niet teveel in 1 dag te willen zien.