BACKPACKEN IN OZ - Tasmanië

Voordat ik terug ga naar Nederland gaan we samen nog 10 dagen naar Tasmanië. Dit eiland werd in 1642 ontdekt door de Nederlander Abel Tasman. Vanaf Melbourne kun je de ferry nemen maar wij kiezen voor een uurtje vliegen naar Launceston. Waardoor we ‘s middags al wandelen door de Cataract Gorge en heerlijk het zwembad induiken.
Aangezien het moeilijk is om met de bus rond te reizen in Tasmanië als je weinig tijd hebt. Besluiten wij een auto te huren. Met onze beige Holden (Opel) gaan we de volgende dag op pad. Wel even wennen dat we hier aan de linkerkant moeten rijden. Als we eenmaal de stad uit zijn gaat het een stuk makkelijker. We rijden via Evandale i.p.v. Perth omdat we gewoon de verkeerde afslag namen. Ons plan om te pauzeren in Avoca ging niet door omdat toen we het eerste huis zagen de stad alweer uit waren. Dus stopten wij in Fingal waarop dat moment een wedstrijd was van velocipede fietsen. Ze gingen hier zelfs de heuvels mee op. Via de 10 km lange Elephant Pass komen wij in Bicheno aan. Bicheno heeft circa 700 inwoners en de reden dat wij hier stoppen is de kans om ‘s avonds de little (blue) pinguïn, ook wel oceaan pinguïn, te zien. Deze pinguïn wordt niet groter dan 33 cm. Wij hadden het geluk om enkele baby’s te zien. Daarnaast hebben wij heerlijk over het strand naar de blowhole en de walvis uitkijkpunt gewandeld.
Van Bicheno rijden we naar Freycinet National Park waar wij de prachtige Wineglass Bay/Hazard Beach circuit wandelen. Deze wandeling duurt ongeveer 4 uur. Overal lopen wallabies als we de autodeuren open doen springen ze gewoon naar binnen. Zo gewend zijn ze inmiddels aan mensen. Omdat de YHA in Swansea dicht is moeten we doorrijden naar Triabunna.
Van Triabunna gaan we via Eaglehawk neck, Tasman Arch en Devils Kitchen naar Port Arthur. De plek waar vroeger de gevangenen leefde. In 1996 heeft hier iemand zomaar in het rond geschoten waardoor er diverse slachtoffers vielen. Wij doen een guide tour en maken een boottocht door de haven waarbij we o.a. langs de Isle of Dead komen. Hier werden vroeger de doden begraven. Er hangt hier nog steeds een macabere sfeer dus besluiten we hier niet te overnachten maar dor te rijden naar Hobart.
Na een stad is het weer tijd voor de natuur dus gaan we naar Mt. Field National Park. Waar we de 2 uur durende Russell Falls - Horsehoe Falls - Tall trees circuit - Lady Baron Falls walk doen. De Russell Falls was de beste waterval daarnaast sprongen er enkele Tasmanian Pademelons rond. ‘S Middags doen we nog een wandeling bij Lake St. Clair en voor vandaag was de eindbestemming Strahan.
De volgende dag brengen we alleen een bezoek aan de Henty Dunes. Enorme zandduinen waarvan sommige wel 25m hoog zijn. De rest van de dag luieren we in Roseberg waar we een caravan hebben gehuurd. Het komt namelijk met bakken uit de lucht en dan heb ik geen zin om te wandelen. Onze laatste grote wandeling is rond Dove Lake in de Cradle Mountains. Verder doen we nog wat kleine uitstapjes langs de kust van Wynyard naar Devonport. In 8 dagen zo’n 1525 km gereden. In Devonport bezoeken we nog het Tiagarra, Aboriginal museum voordat we terug vliegen naar Melbourne.
In Melbourne heb ik nog 3 dagen voor ik via Singapore naar huis vlieg. Genoeg tijd om cadeaus en souvenirs te kopen en mijn laatste dollars uit te geven. De twee maanden zijn voorbij gevlogen.