Djenné

Onderweg naar Djenné doen we nog de markt van Douentza aan, gelegen op een kruispunt van wegen en van heinde en verre komt men dan ook om te kopen en te verkopen. 'n Bijzonder kleurrijk schouwspel weer! Ik heb eigenlijk wel genoeg markten gezien op dit punt en we zijn onderweg naar de bekendste markt in Djenné

In Djenné aangekomen, bleken we ditmaal niet de enige toeristen te zijn. Was wel een wennen. Iedereen komt voor de weekmarkt. Weer een gids ingehuurd. Ten opzichte van andere plekken waar we geweest zijn, was de sfeer minder. De belangrijkste attractie van Djenné is de Moskee. Dit is de grootste lemen (lees: modder) constructie ter wereld ook lopen we wat door de straten en komen tot de conclusie dat het maar een vuile onhygiënische bedoening is, vanzelfsprekend is er niets verhard dus stoffig, er zijn overal open riolen met stank en vliegen. Het geheel staat onder hoge bescherming van de Unesco en dat houdt onder meer in dat er niets veranderd mag worden, zelfs niet het riool! Waar ik helaas met één voet ingleed. Gauw onder de douche.

Er zijn hier veel koranscholen de jongens dreunen koranverzen op en schrijven deze op plankjes in het Arabisch, een voor hen volstrekt onbekende taal, maar het is nu eenmaal de taal van de Heilige Koran!

’s Middags brengen we een bezoek aan de zilversmid Ali Kouyet. Ik zie wel aardige dingetjes maar schrik van de prijs voor een ring en armband meer dan 80.000 (€ 120) mm toch maar niet. Uiteindelijk krijg ik hem zover met veel moeite dat ik het mag kopen voor CFA 35.000. Dat scheelt weer in de portemonnee die ik wel geheel moest opkeren. Ik heb nog € 10 tot we morgen in Segou kunnen wisselen. Pinnen lukt in dit land niet.
Als afsluiting voor vandaag gaan we nog naar een dame die op de vuilnisbelt naar teenslippers zoekt. Deze smelt ze dan om tot balletjes (c.q. knopjes) waarmee ze armbanden, kettingen en oorbellen maakt. Lijkt me niet echt gezond al die dampen die bij het omsmelten vrij komen. Voor de ondersteuning schaf ik een armbandje aan als zal ik die in Nederland waarschijnlijk zelden dragen.

De volgende dag is het zover hiervoor zijn we in Djenné, de maandagochtend markt. Men begint al vroeg met opzetten. Met graaft een kuiltje zet daar palen in en spant zeiltjes ertussen. Zo het stalletje is gereed. Er wordt van alles verkocht maar niet echt veel toeristenrotzooi. Ik heb het naar een uurtje wel gezien. Ben een beetje moe van al die drukte en slechte nachtrusten. Ik kijk nog wel even mijn ogen uit als vlak naast de moskee ik een grote groepje jongens zie staan. Hier worden posters verkocht. Niet alleen van voetbalspelers maar ook van zeer weinig bekleden dames en bekende sterren als Beyonce. Een rare ervaring in dit moslim land. Maar ja je schouders hoef je hier ook niet te bedekken als je maar niet als dorpsgek in een korte broek gaat lopen. Voor mannen betekend dat trouwens dat je nog niet besneden bent. Want je mag pas een lange broek aan als je besneden bent. Om de drukte bij de pont voor te zijn vertrekken we al vroeg naar Segou

Van af de pont zie je het huis van Ton van der Lee, een Nederlandse cineast en schrijver van de boeken Solitaire en Zandkasteel. Dit laatste is een verhaal van het huis dat hij hier aan de Bani heeft gebouwd. Inderdaad ligt het er prachtig, met wijds uitzicht over de rivier bij. Hij is er niet door Malaria geveld heeft hij het uiteindelijk verkocht en is het nu een cultureel centrum.